[…]Τα Κίτρινα Καπέλα είναι το πρώτο ελληνικό εικονογραφημένο που υπαινίσσεται το Ολοκαύτωμα, προκειμένου να μιλήσει, όχι για αυτό, αλλά για την αλληλεγγύη και την επαγρύπνηση, για την έννοια του ενεργού πολίτη. Σε ένα βιβλίο που θα μπορούσε να θεωρηθεί διηλικιακό, αφού διαβάζεται από αναγνώστες κάθε ηλικίας, η ζωντανή διαγενεολογική μνήμη του τραύματος κατάφερε να μετασχηματιστεί από μια οικογενειακή ιστορία με περιορισμένους αποδέκτες σε μια γνήσια πανανθρώπινη, διαχρονική εμπειρία που μιλά για τις διώξεις, την αδικία, τον πόλεμο, αλλά και την ανθρωπιά, το μεγαλείο της ψυχής, την ανάγκη αντίστασης. Η αναφορά του βιβλίου στο Ολοκαύτωμα είναι αποκλειστικά εικονογραφική και περιορίζεται σε ένα μόνο στοιχείο, το οποίο τονίζεται απολαμβάνοντας μια θέση στον τίτλο του βιβλίου: Τα κίτρινα καπέλα. Άλλωστε μέσω των κίτρινων καπέλων σηματοδοτούνται τα κομβικά σημεία της πλοκής: η δίωξη, ο διαχωρισμός, η σωτηρία. 

Αγγελική Γιαννικοπούλου

                                    Καθηγήτρια Παιδικής Λογοτεχνίας ΤΕΑΠΗ, ΕΚΠΑ

Λογοτεχνικό περιοδικό "Ο Αναγνώστης" 26/1/2018

[...]Η συγγραφέας, με τον ρέοντα, ρυθμικό και πολύ προσεγμένο λόγο της, μιλάει για την οικογένεια Μπε, που ζούσε «πριν πολλά χρόνια σ’ ένα μεγάλο καταπράσινο βοσκοτόπι», ώσπου κατέβηκαν απ’ τα «χιονισμένα τα βουνά τα μακρινά» «άγρια θεριά» που θέλαν να τους πιάσουν και να τους οδηγήσουν «σε μέρη άγνωστα και σκοτεινά». Μέχρι να γίνει αυτό, τους ανάγκασαν να φοράνε κίτρινα καπέλα. Τέτοιοι και άλλοι συμβολισμοί συνθέτουν μια καλά δουλεμένη αλληγορία, με περισσότερα επίπεδα κατανόησης και, άρα, κατάλληλη για μικρότερα και μεγαλύτερα παιδιά.

Η εικαστική πλευρά τού βιβλίου είναι ιδιαιτέρως επαινετή, αν και κάτι τέτοιο ήταν αναμενόμενο για κάποια που έχει επανειλημμένα διακριθεί για τις εικονογραφήσεις της, στο παρελθόν αλλά και πρόσφατα.

​

Σταυρούλα Τσούπρου

Αυγή της Κυριακής 6/1/2018

​